Göz Teması #1
Bu çok başarılı portre fotoğrafı üzerinden yazalım bugün…
Ümit Devecioğlu muhtemelen yaşadığı bölgenin insanlarını, mekanları ile birlikte çok iyi anlatan bir fotoğrafçı. Yani her zaman, yanlızca kendi insanlarını göstermekle kalmayıp, onların yaşamlarını da anlatıyor bizlere.
Yukarıdaki fotoğrafı konuşurken, öncelikle doğru kompozisyon ve ardından da çok isabetli teknik ve estetik kararlardan sözetmeliyiz.
Modelin kadrajdaki yeri en doğru yer. Birincisi bakış yönü açısından, ikincisi ise sağda verilen boşlukla fotoğrafın nefes alabilmesinin sağlanmış olması nedeniyle çok yerinde. Bu düzenleme sayesinde, model hem esas öğe niteliğini koruyor, hem de fotoğraf bize mekan/ortam bilgisi veriyor.
Portre fotoğraflarındaki diğer bir önemli değişken lens ve odak uzaklığı seçimi süphesiz. Tercih edilen lens/odak uzaklığı çok isabetli olmuş ve modelde hiç bir deformasyon yaratmamış.
Gelelim bence en önemli ve vazgeçilmez karara… Fotoğrafçı açık bir diyafram değeri seçerek arka planı tam kıvamında flulaştırmış. Bu sayede hiç bir detayın, modelin önüne geçmesine, modelden rol çalmasına olanak tanımamış. Ve elbette netliği modelin gözlerinden alıp, modelin hükümranlığını ilan etmiş.
Çok önemli bir nokta da kritik an.
Deklanşöre öyle bir anda basılmış ki, modelle çok iyi bir göz teması kuruyor ve çayı, bardağı görmeden, modelin ne yapmakta olduğunu hemen anlıyoruz.
Harika bir portre bu…
?
?